Зохиолч: П. П. Бажов
Орчуулагч: У. Дамдинсүрэн
Ангилал: Оросын уран зохиол Үлгэр, домог
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Ильяг ой руу орох гэж явтал өөдөөс нь олон хүүхэн гараад ирэв. Арваад хүүхэн, сагс дүүрэн жимс түүгээд харьж явлаа. Цэнхэр платье өмсөж, цэнхэр алчуур зангидсан, арван найм орчим насны нэг охин бусдаасаа онцгойдуу яваа харагдлаа. Цагариг хөмсөгтэй, од шиг жирвэлзсэн нүдтэй, ягаан уруултай, мушгирсан цайвар гэзгийг мөрөн дээгүүрээ унжуулж, хөх тууз уяжээ. Хэлэх өөгүй аятайхан охин байлаа. Шигшүүр дүүрэн жимс бэлэглэсэн нөгөө охин яг дүрээрээ ажээ. Ялгаа нь гэвэл тэр охин хөх гуталтай байсан бол, энэ охин хөл нүцгэн байв.
Илья, энэ охиныг хараад зогтусжээ. Охин цэнхэр нүд тормолзуулан, хаш цагаан шүдийг яралзуулан инээмсэглэж зогсов...
Илюха тэр охинтой хувь заяагаа холбосон юм. Гагцхүү удаан ханилж чадаагүй билээ. Тэр охин гантиг чулууны заводод төрсөн юм байж, тэгээд ч Илья урьд өмнө хараагүй ажээ. Тэндхийн охид шиг сайхан хүн манай нутагт байдаггүй, харин ханилж суусан хүн эрт бэлэвсэрч хоцордог юм. Хар нялхаасаа чулууны дэргэд үйлээ үзэж байж уушги муутай болдог улс.
