Зохиолч: Гүи Де Мопассан
Орчуулагч: Харгана Г. Амар
Ангилал: Францын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Вальтер авгайтай болзсон нь зугаатай санагдана. Тэгэхдээ «Энэ хүүхэн чинь сүмийг дуртай юмандаа ашигладаг байна шүү. Энэ сүм еврей хүнтэй суусан нүглийг нь арилгаж улс төрийн талынхан дотор бурангуй ёсны эсрэг яваа лут эмэгтэй гэдгээр үзүүлэхийн зэрэгцээ амьтан хүнтэй болзох газар нь болдог юм байна. Шашныг шүхэр шиг хэрэглэдэг нь заншил болсон юм байлгүй. Цэлмэг сайхан өдөр шүхрийг тулгуур болгож, халуун өдөр халх болгож, бороотой өдөр дээрээ барьж, гэртээ ирэхдээ үүдний өрөөнд хаяж шороо тоосонд дарагдуулдаг билээ. Энэн шиг хүүхэн түм бум байгаа вий. Өөрсдөө бурхан тэнгэрийг огт тоохгүй, бусдыг ч дуу гаргуулахгүй мөртөө хэрэгцээ гарвал зуучлагчид очихын адил наашаа ирдэг байх нь. Эднийг хөлсний байранд очъё гэж уривал доромжиллоо гэж үзэх атлаа бурхан шүтээний өмнө сээтэгнэж байх нь гайхах юмгүй байдаг байна» гэж бодлоо...
