Нэрт зохиолч Р.  ууланд гурав хоног амарч Вена хотод өглөө эрт буцаж ирээд галт тэрэгний буудлаас сонин худалдан авч сар өдрийг нь харангуут өнөөдөр төрсөн өдөр маань юм байна. Дөчин нэг хүрлээ дээ гэж бодоод үүндээ баярласан ч үгүй, харамссан ч үгүй сонины хуудсыг гүйлгэн хараад хөлсний машинд сууж гэртээ харихад эзгүй хойгуур нь хоёр хүн ирж, хэдэн хүн утасдсаныг зарц нь мэдэгдэж бөөн бичиг захидал авчирч өглөө. Зохиолч бичиг захидлыг залхуурсан янзтай үзэж хаяг нэрээрээ анхаарлыг нь татсан хэдэн захидлыг задалж танихгүй бичигтэй, хэтэрхий зузаан санагдсан нэг захидлыг хойш тавив. Зарцыгаа цай авчирч өгөхөд зохиолч Р. түшлэгтэй зөөлөн сандалдаа тухлан сууж сониноо дахин гүйлгэж, ирсэн шинэ номын нэрсийг шагайж янжуураа асаагаад нөгөө хойш тавьсан захиаг уншихаар авчээ.

Эмэгтэй хүний гараар таталж жигд биш бичсэн тэр гучаад хуудсыг захиа биш нэг зохиолын гар бичмэл гэмээр. Зохиолч Р. дугтуйг нь дахин тэмтэрч дотор нь дагалт зурвас үлдсэн юм болов уу гэж үзэхэд хоосон байв. Дугтуй дээр нь ч гэсэн, захианд нь ч гэсэн илгээсэн хүний нэр хаяг аль аль нь алга. Зохиолч Р. хачин юм даа гэж бодоод захиаг авч «хэзээ ч намайг мэдээгүй чамдаа» гэж эхэлснийг уншаад захидлын эх юм уу зохиолын гарчиг юм уу гэж гайхав. Хэн бичсэн юм бол? Өөрт нь үү, эсвэл зохиомол баатарт уу? Гэнэт сонирхол сэрж захиаг уншиж эхэллээ...