Зохиолч: Л. Н. Толстой
Орчуулагч: Ш. Доржготов
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Тодорхойгүй
Эр нөхөртөө голоос хайртай Альбина өдий болтол харин түүнийхээ чухам хэн ямар хүн болохыг огт мэддэггүй явсан нь тун хачин санагдах л даа. Эр нөхөртэйгөө ердөө л сая танилцаж байгаа нь энэ. Бодол санаандаа агуулж явсан тэр хүн шиг нь биш, харин усан нүдтэй, цусан зүрхтэй жирийн л нэг хүн болохыг нь сая ажиж мэдлээ. Тэгэхдээ бодол санаандаа агуулж явсан тэр хүнд нь байгаагүй тийм эгэл жирийн, сайн сайхан олон зүйлийг энэ мах цусаар бүтсэн жирийн хүнээс олж харжээ. Хэчнээн баатарлаг тулалдаж явсан, хөрөнгө хогшил юу ч үгүй, эрх мэдэлгүй боллоо гээд ч эрэлхэг зоригтой хэвээрээ гэж найз нөхдөөс нь дуулсан Альбина түүнийг хэзээ ямагт зоригтой, аргагүй л баатар шиг баатар юм даа гэж бодож явдаг байжээ. Тэр их тэнхээ чадалтай, эрэлхэг зоригтой хүн нь чухам дээрээ бол хонь шиг номхон, хамгийн эгэл жирийн, цайлган цагаан, ёждуу яриа хөөрөөтэй, хүүхэд шиг инээмсэглэдэг хүн байлаа. Рожанкад очихынхоо таалагдсан шар сахалтай, жуумалзсан уруул аманд нь үргэлж зуулттай явдаг махир гаанс Альбинаг хожим бие давхар болоход мөн ч зовоож билээ.
Мигурский ч ялгаагүй Альбинаг сая л таньж мэдэж, ер нь эмэгтэйчүүлийг анх Альбинагаар таньж мэджээ. Эхнэр авахын өмнө таньдаг мэддэг байсан тэр хүүхнүүдээрээ эмэгтэй хүнийг таньж мэдээгүй явсан байлаа. Альбинад чухамхүү Альбина учраас л онцгой эелдэг ханддаг, үнэн голоос баярладаг байгаагүй сэн бол бусад хүүхнээс гоц гойд зүйл Альбинаас олж хараагүйдээ гайхсан Мигурский мөдхөн ер нь бүх эмэгтэйчүүлд сүжиггүй болох байсан биз ээ. Альбинад эмэгтэй хүний нь хувьд энхрий боловч ёжтойдуухан ханддаг, харин чухамхүү Альбина тулд нь л туйлын энхрий дотно ханддаг төдийгүй, бишрэн бахархдаг, өөрийгөө өчүүхэн ч бодолгүй, ийм их аз жаргал бэлэглэсэн өгөөмөр сайхан сэтгэлийн нь ачийг ачлаад ачлаад энэ насандаа бүрэн гүйцэд хариулж барахааргүйгээ ойлгожээ.