— Ганц ч буу дуугаргалгүйгээр Хайрханы минь хишгийг хот руу хулгайгаар ачуулаад дуусаж! Хясааны харалдаа бэлээр машин зам өнгөрдөг бодсоныг чи мэдэх үү?!
— Үгүй ээ.
— Тэгвэл тэр замд уургалагч уутлагч этгээд шөнө дүлийн цагаар бүх хэргээ амжуулдаг байж! Биднийг зүүд нойртоо бугатайгаа учран зүүдэлж байхад гэм шүү.
— Санаанд багтамгүй тийм хэрэг хийдэг ээ бас!
— Зуун бугын тархинд хүрсэн цусан мунатай нь чулуун зүрхтэй мангасыг манай Бугатын эрчүүл барьж өгөөд ирлээ. Шүүдэг цагддаг газар нь учрыг олно биз. Хайрханд мангасын ирж нутагших болсны нууц сая л олдлоо. Бид мөн ч хүүхэд шиг гэнэн сэтгэлтэй улс юм даа, хөөрхий гээд санаа алдаж нүдээр нь нулимс гүйлгэнэв...
