Зохиолч: Ж. Боккаччо
Орчуулагч: Бүрэнханы Д. Чойжил
Ангилал: Италийн уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Интерпресс
ДЕКАМЕРОНЫ ДӨРӨВДӨХ ӨДӨР ДУУСАЖ ТАВ ДАХЬ ӨДӨР ЭХЭЛЖ БАЙНА
НЭГ : Дурлалын ид шидээр ухааны сүв нь нээгдсэн Чимоне тэнгист гарч, өөрийн сэтгэлт бүсгүй Ифигенияг босгож авав. Чимонег Родосын шоронд хорьжээ. Лизимах түүнийг суллаж, хоёул Ифигения, Кассандра хоёрыг хурим найрын нь үед босгож, тэдний хамт Крит арал дээр зугтаж очоод тэнд хоёр амрагтайгаа ханилан суув. Дараа нь гэр орондоо буцаж ирэх урилга хүлээн авчээ.
ХОЁР : Костанца гэдэг бүсгүй Мартуччо Гомитод дурлав. Мартуччог амь үрэгдсэн гэж бүсгүй сонсоод цөхрөнгөө барж, ганцаараа завь онгоцонд сууж салхинд туугдан явсаар Сузад хүрэв. Хэсэг хугацааны дараа эрүүл энх, эсэн мэнд байсан Мартуччо Тунист бүсгүйтэй уулзаж, түүнийг танив. Тэдний хагацан холдсон хугацаанд Мартуччо нь ван эзэнд мэргэн зөвлөгөө өгснөөр түүний шадар түшмэл болжээ. Мартуччо Костанцатай гэрлээд баян ноён хүн болж Липарид эргэж ирэв.
ГУРАВ : Пьетро Боккамацца, Аньолелла хоёрыг оргон дутааж явахад дээрэмчид уулгалан дайрав. Аньолелла ойд нуугдаж, дараа нь түүнийг нэгэн шилтгээнд аваачив. Пьетрог дээрэмчид бүсэлсэн боловч амь мэнд мултарч чаджээ. Пьетро нэлээд зовлон бэрхшээл туулсны эцэст мөн тэр шилтгээнд Аньолеллатай учран золгож, түүнтэй ханилан суугаад хоёул Ромд эргэж ирэв.
ДӨРӨВ : Мессер Лицио да Вальбона, Ричардо Манардийг өөрийн охины өвөрт байхад барьж авав. Ричардо мессер Лициотой эв зүйгээ олж, охинтой нь ханилан суув.
ТАВ : Кремоны Гвидотто өөрийн өргөмөл охиныг Павийн Жакомины асрамжид орхиод нас барав. Фаэнцэд байх үес тэр бүсгүйд Жанноле ди Северино, Мингино ди Минголе хоёр дурлаж, бүсгүйг булаалдан эвдрэлцэв. Хожим мэдэхнээ бүсгүй нь Жаннолын дүү байсан учир түүнийг Мингинотой суулгажээ.
ЗУРГАА : Федериго вангийн эрх мэдэлд өгсөн бүсгүйг, Прочид арлын иргэн Жаннитай нууцаар уулзаж байхад нь баривчлав. Тэр хоёрыг баганад барин хүлж, түүдэг гал дээр шатааж алахаар завдаж байтал Ружери де Лориа Жаннийг таньж суллуулан Жанни тэр бүсгүйтэй гэрлэв.
ДОЛОО : Теодоро өөрийн ноён, мессер Америгогийн охин Виолантад дурлав. Виоланта нь Теодороос хүүхэд олжээ. Теодорог дүүжлэн алах гэж цаазын газар руу ташуурдан тууж явтал түүнийг эцэг нь танив. Теодорог суллаж, тэр Виолантатай ханилан суув.
НАЙМ : Настажо дельи Онести гэдэг залуу эр Траверсари омгийн бүсгүйд дурлаж, түүний төлөө хамаг хөрөнгө мөнгөө үрж дууссан боловч бүсгүйд тоогдсонгүй. Залуу эр ойр дотно хүмүүсийнхээ хүссэнээр Кьяссид очиж суув. Тэнд түүний харсаар байтал нэгэн морьтой хүн нэгэн хүүхний хойноос нэхэн ирж, хүүхнийг алаад хоёр нохойд хаяж өгөв. Настажо өөрийн эцэг эх болон сэтгэлт бүсгүйгээ урьж зоог барив. Сэтгэлт бүсгүйг нь харсаар байтал нөгөө хүүхнийг тамлан зовооход сэтгэлт бүсгүй нь өөртөө мөн ийм гай зовлон тохиох вий гэж айгаад Настажотой ханилан суужээ.
ЕС : Федериго дельи Альбериги нэгэн бүсгүйд дурласан боловч цаадах нь тоосонгүй. Федериго сэтгэлт бүсгүйнхээ төлөө эд хөрөнгөө үрэн таран хийсээр үгүйрэн хоосорч, ганц шонхортой үлдэв. Федериго сэтгэлийн амраг юугаан өөрийн гэрт зочлон ирэхэд өөр юм байхгүйн эрхээр шонхроо алж дайлав. Үүнийг тэр хүүхэн мэдээд сэтгэл уярч, Федериготой ханилан сууж, үүний ачаар залуу эр дахин баяжив.
АРАВ : Пьетро ди Винчолог айлд оройн хоол идэхээр явсан хойгуур эхнэр нь нэгэн залуу эрийг гэртээ урьж авчрав. Пьетрог эргэж ирэхэд эхнэр нь нөгөө залууг урьд цурвага хашдаг байсан сагсан сав дор нуув. Пьетро түүний хоол идэхээр очсон Эрколаныд эхнэрийн нь нуусан залуу хүн илэрснийг ярьсанд Пьетрогийн эхнэр Эрколаны эхнэрийг зэмлэн буруушаав. Гай болоход сагсан савны дор нуугдаж байсан залуугийн хуруун дээр илжиг гишгэсэнд тэр залуу тэсгэлгүй дуу алдав. Пьетро сагсан сав руу гүйж очоод дор нь нэгэн эр нуугдсаныг олж мэдэв. Ийнхүү эхнэрийн нь булхай илэрсэн боловч Пьетро өөрөө ужид самууны учир эхнэртэйгээ эвлэрэв.