Зохиолч: Анатолий Иванов
Орчуулагч: Т. Содномдаржаа
Ангилал: Хэл, толь бичиг Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: СОДПРЕСС
Нэргүй нэгэн гол арай ядан нэвтлэн урсдаг балар, дүнсгэр тайга тэр нэгэн цагт энд байдаг байлаа.
Нэг удаа энэ голын эрэг дээр хүмүүс ирж түүдэг асаав. Галын дөл хуурай дархийг долоож, цагийн эрхшээлээр давирхай нэвчсэн модны наалданги голыг гийгүүлэн, намуухан усны гүнд тусна.
Ирсэн хүмүүс маргаашаас нь эхлэн мод унагааж, сууц барьж эхлэв. Хүн амьтангүй энэхүү зэлүүд, буйд газрыг тэд яагаад шохоорхох болсныг хэлэхэд бэрх ажээ. Тэр гол өөрөө юм уу, эсвэл түүний эсрэг эрэг дээрх тайгаас холгүй сүндэрлэн орших аварга том хадан хясаа тэдэнд таалагдсан байж болох юм шүү. Энд хэний ч хүрэхгүй, хэний ч хараа булаахгүй, наашаа ирэх зам ч байхгүй болохоор тэд энд суурьшихаар шийдсэн байж болох ажгуу.
Ингэж, өөрөөр хэлбэл иймэрхүү маягаар өнө эртний сибирийн зэлүүд газар эдлэн, хуучин ёсны сүм, алив суурин гацаа бий болжээ.
Уг тосгонд хараахан нэр өгөөгүй бөгөөд дөлгөөн, нарсны давирхай мэт цэвэр тунгалаг, бас хоргодон суурьшсан хүмүүст талархангуй болоод тэр үү голыг нь “Светлиха” гэж нэрлэжээ...
