Энэ өдрөөс эхлэн Эмма, Леон хоёр тэдний хайр дурлалын тухай биш өөр төрлийн сэдвээр өөр хоорондоо ярилцах болов. Эмма Леонд захидал бичихдээ цэцгийн тухай, шүлэг, яруу найраг, сар, одны тухай, гаднын дэмжлэг хүлээсэн элдэв сул дорой зүйлсийн тухай бичих боллоо. Уулзалт бүрээс ер бусын шинэ сонин юм амсахыг Эмма оролдох боловч сэтгэл хангам сайхан зүйлийг тэр болгон амсахгүй байна гэж өөрийн эрхгүй бодно. Тэгээд удсан ч үгүй гуньхарч гутарсан сэтгэл нь замхран арилж, итгэл найдвар шинээр төрж, өөр зүйлийг хүсэн мөрөөдөх болж, Эммагийн Леонд зориулсан хайр дурлал нь улам бүр шатаж, шуналтай гэгч нь аргагүй Леон дээр гүйж ирдэг болов. Эмма Леоны дэргэд хувцас хунараа хамаа намаагүй тайлах болж, бэлхүүснийхээ даруулгыг угз татан тайлахад түүний татуурга нь шалдан гуяыг нь даган унжина. Эмма нүцгэн хөлөөрөө өлмий дээрээ гэтэж хаалганд хэд дахин ойртон очиж, түгжээтэй эсэхийг нь шалган үзээд, хоромхон зуур үлдсэн бүх хувцсаа хуу татан тайлан хаялж нүцгэлээд үг дуу ч үгүй, инээх ч үгүй, цонхийсон царай гарган хамаг бие нь татганан сарвалзсаар Леоны өвөрт үсрэн өрж, цээжинд нь наалдан хэвтдэг болов...