Зохиолч: А. П. Чехов
Орчуулагч: Р. Гүрбазар
Ангилал: Оросын уран зохиол
Хэвлэлийн газар: Улсын хэвлэлийн газар
Жмухин цонх руу бодлогошронгуй харж ийн өгүүлэв.
— Авгай авахад хэзээ ч оройтдоггүй юм. Би дөчин наймтай байхдаа авгай авахад оройтлоо гэж байсан боловч оройтоо ч үгүй, эртдээ ч үгүй юм. Ер нь тэгээд авгай авахгүй байх нь хамгийн зүгээр юм даа. Удаж түдэлгүй авгай гэдэг маань юм бүхнээс уйдаж үнэнээ ч хэлэхээ байчихна. Учир нь зол жаргалгүй өрх гэрийн амьдралаас тэр ичиж, нууж хаах болдог юм аа. Зарим нь авгайнхаа дэргэд «Маня минь, Маня минь» гэх авч өөрийнх нь дураар болдог бол мөнөөхөн Манягаа туламд чихээд ус руу чулуудчихмаар болдгийг мэдэж байна уу. Авгайтай байна гэдэг чинь бөөн уйтгар, ер тэнэг хэрэг байгаа юм. Хүүхэдтэй бол бүр дор гэдэгт та итгэнэ байх. Надад хоёр тэрсүүд гайхал бий. Энэ тал нутагт тэднийг хаана сургуульд оруулах билээ. Новочеркаскад сургуульд оруулна гэхлээр мөнгө байдаггүй, тэгээд л тэд энд чонын бэлтрэг шиг байж байна. Яваандаа зам тосож тонох юм байгаа биз...
